Turkish Virtual Airlines Forums

Selamlar. sofya event inden sonra bazı pilot arkadaşlarımız kokpitte komik anlar geçirdiklerini yazmışlar.

Bizler gibi evden kokpit kullanan pilotların bunun gibi çok anları olmuştur diye düşündüm.
Neler olmamıştır ki düşünsenize X pilotumuzun 2 yaşındaki oğlu odaya girer ve bir anda joyistiğe yapışır bırakana kadar ya overspeed ya stall Tam da 3 saatlik uçuğun yaklaşmasında oluduğunu düşünün bir de

Bazılarını da birlikte yaşadık.

Mesela bir keresinde Skype da iken genç bir pilot arkadaşımızı annesi çağırmıştı

Sofya event de Sofia CTR ile ilk temasta tam with you vs derken odada saldığım muhabbet kuşu omzumda konuşmaya başladı
CTR biraz durakladı sanırım kuşun tiz sesi kulağını tırmaladı sonra "repeat last please" dedi. Tabi ben gülerken repeat biraz gecikti.
Bizim boncuk tabi daha önce denizaltı dalışlarına alışıktı, kerteriz mesafe okuyor torpido ayarlarını yapıyordu şimdi varyo, gear up yeni şeyler öğreniyor.
Ama şu gerçekki PMDG nin V1 rotate 500 400 300 ...50 30 20 10 diye sayan copilotunu pek sevmiyor

Haydi bakalım herkes CÖRK lerini yazsın da biraz gülelim....

tebessümle....

Şirkette çalışanlar başlarda garipsiyorlardı beni... Bir iki koca adamsın oyun mu oynuyorsun muhabbetini, hiç beklemedikleri sert çıkışlarla bitirdikten sonra, odama girerken "uçuyor musun müdür" sorusunu sormadan yaklaşamaz oldular. Son dönemde ise, özellikle uçtuğum zamanları takip edip, son yaklaşma ve inişte arkamda, yolcularla inmeye başladım.

Sion eventinde sislerin arasından papileri görmeye çalışırken hemen jumpseatte (bu arada jumpseati söktürdüm, 3 lü jumpkanapesi koydurdum) 5 yolcum vardı. İndikten sonra, oyun olmadığına artık inanmış olsalar gerek biri ciddi ciddi yanıma geldi, beni Avustralya'ya götürsene dedi. Dedim uzun sürer, nerden baksan 12 saat, olsun sabah erken gelirim dedi. Baktım iş ciddi, tamam o zaman Avustralya'dan kalkarız dedim. Biraz zor oldu anlaması, (bu oyun diil diye bağarırken, tmm oraya ışınlanır ordan kalkarız diyince duruma aşina olmayanlar garipsiyorlar...) neyse, kalktık, havada neden Avustral'ya dedim, milli kütüphaneyi görmek istiyormuş, 737 le o yelken gibi ufak binanın etrafında bir kaç tur attık, bol bol camdan seyretti... Sora çocukluğumdan beri görmek istiyordum teşekkür ederim dedi ve gitti...

Ben açıkçası anlamadım, o mu benle dalga geçiyordu ben mi onla bu oyun değil derken dalga geçiyorum, kafalar karışık ama herkes mutlu ...

Erdal Hocam annesi çağırmıştı hafif kalır, itiraf ediyorum annesi fırçalamıştı desek daha doğru olur
Evet gecenin bir saati odamdaki ciddi müzik tesisatından ''THY5808 turn right 120'' ve benim cevabımla yankılanan sesim annemi derin uykusundan etmiş ve üşenmeyip 28 yaşındaki genç bir sanal havacıyı odasından kalkıp fırçalamaya gelmiştir.Bunlar genç bir sanal havacının itiraflarıdır lütfen kayıt altına alınmasın
Şimdilik sadece anne faktörü var evlenince acaba derdimizi nasıl anlatıcaz onu merak ediyorum.Kadın 7 senedir olan biteni hiç değilse biliyor ama gelde evleniceğin kıza anlat.Kazık kadar adam olmuş hala oyun oynuoyor demesi muhtemel

Evet bende su kazik kadar adam olmussun hala oyun oynuyorsun kelimesini yuzlerce defa duydum her duydugumdada ayni hikaye gibi anlatmaktan yoruldum ( oyun degil simulatör) neyseki bizim hanim alisti eventim var ucusum var dedigim zaman seslenmiyor artik

Köpeğim yavru iken beni çıldırttı!! malum yavru olduğu için sürekli benimle oynamak istiyor, bende her seferinde HAYIR-HAYIR çıkışları ile kendisini geri püskürtüyorum. Ertesi akşam fark ettim ki hayvancık kendi ismini HAYIR zannediyor. Ben ne zaman cümle içinde hayır desem koşa koşa yanıma gelip gözümün içine bakıyor.Tüm bunlardan sonra asıl kabus bir gün bir eventte beni çok sinirlendirdi ... ben kuleye derdimi anlatmaya çalışıyorum şila (köpeğim) çorabımı çekiyor.. o sinirle poposuna hafifçe patlattım Ve 5dk. Sonra bana hayatımın dersini verdi. Bilgisayarın fişini çekti...

First Officer yazılı sınavını geçtikten sonra Checkride girdik. güzel bir uçuşun ardından;Check Captain im Berhan DÖNMEZ ile koyu bir sohbete tutuştuk. VOR DME yaklaşmalar, Operasyon Limitleri falan filan; artık sanal bir havacı gerçek bir pilotu yakalayınca ne sorarsa ben de daha fazlasını, Berhan hocama yapıştım sordum. tabi, epey bir süre sohbet etmişiz ( Bu arada bütün sorularımı büyük bir sebatla karşılayıp cevaplayan Sayın Berhan DÖNMEZ hocama en derin sevgi ve saygılarımı iletmeyi bir kez daha borç biliyorum)
neyse, ertesi sabah kalktık işe gittik; akşam eve döndüm, eşimde bir karış surat!
-yahu hatunkadın ne oldu? (kendisine böyle hitap etmeyi severim)
-yok bişey..? ( surat dümdüz, var bir şey var ama ne...)
( benim tabi aklıma gelmiyor bir önceki akşam...)
-kraliçem noldu ya senin neden suratın asık anlat bakim?
-yok ya bir şey! yorgunum biraz...
-hayatım noldu bak sen yorgunken bana böyle şeyler yapmazsın...
(dememe kalmadı.... sinirli bir ses tonu ile...
- sen git uçağını uçur! ONU BENDEN DAHA ÇOK SEVİYORSUN ZATEN.....!!!!
(yalnız bakın sim. ya da oyun değil UÇAK!!!)
- ya tatlım sen denen böyle yapıyorsun falan filan.... tarzında yarım saatlik çaba...
nafile....
baktım olacak gibi değil...
doğru HARBOUR da ( Alanya da ünlü bir balık lokantasıdır) yemeğe...
çiçekler...... böcekler.... iltifatlardan sonra güç bela benim hayatımda sevdiğim tek varlık olduğunu anlattım...